W sferze dociekań mikroekonomicznych, pod wpływem sytuacji ekonomicznej lat 80-tych, charakteryzujących się wysokim bezrobociem, niestabilną inflacją i stopą procentową, monetaryzmem i niebotycznym deficytem budżetowym, zauważalnymi stają się nowe podejścia w kwestii:

1) analizy efektywności, sugerujące rozszerzenie tradycyjnych narzędzi o nowe, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na problem nadwyżki konsumenta i o efektywność alokacyjną

2) określenia istoty i kontroli naturalnego monopolu, regulacji i deregulacji gospodarczych w tym zawładnięcia

3) szerszej analizy struktury rynku, rozwinięcia teorii oligopolu z firmą dominującą, wprowadzeniu reguł racjonalności związanej oraz teorii gier, itp.

4) szerszego uwzględnienia teorii i polityki antytrustowej (poglądy Chicago School)

5) podziału dochodów i opłacania czynników.

Mikroekonomia jest tą częścią ekonomii, która zajmuje się głównie badaniem procesów zachodzących na współczesnych rynkach, koncentrując uwagę zarówno na ich elementy i czynniki, jak i zależności oraz zachowania działających na nich podmiotów. Teoria mikroekonomii analizuje problemy związane z wyborem: przez konsumentów poziomu konsumpcji, oszczędności i podaży pracy: przez przedsiębiorstwa (kierujące się motywem maksymalizacji zysku), poziomem produkcji i popytu na czynniki produkcji; oraz wykorzystaniem mechanizmu cenowego z punktu widzenia decentralizacji procesu alokacji zasobów. Mikroekonomię traktuje się także jako metodę badania gospodarki, której jądrem są uporządkowane dociekania sprowadzające się do trzech kroków: rozpoznania rynku, jego działania oraz wyjaśnienia w jaki sposób to działanie tworzy gospodarkę; ujawniania rynkowych mechanizmów koordynujących i ich wpływu na decyzje podstawowych podmiotów gospodarczych, oraz połączenia” rynków ich uczestników” w obieg gospodarczy. Oznacza, to iż mikroekonomia jest metodą badań rynku i zachowań rynkowych.

Istotą mikroekonomii jest to, że wiąże się ona ściśle i opiera o pewne założenia dotyczące zachowań indywidualnych. Podstawowym założeniem jest to, iż ludzie są w stanie brać pod uwagę różne sposoby poprawy swojej sytuacji życiowej. Innym nie mniej ważnym jest również to, iż producenci i konsumenci dokonując racjonalnych wyborów, pod kątem maksymalizacji swego zadowolenia. Ponieważ ujawnia ona charakter analiz marginalnych, posiłkuje się ona kategoriami marginalnymi, a więc takimi jak: maksymalny zysk, marginalne zadowolenie, maksymalne zadowolenie, korzyść marginalna (zysk marginalny) oraz koszt marginalny. Poszukując rozwiązań które przyniosłoby największe korzyści, odwołuje się przy podejmowaniu decyzji alokacyjnych do kilku zasad, a wśród nich przede wszystkim: zasady optymalizacji; zasady malejącej korzyści marginalnych; zasady rosnącego kosztu marginalnego; oraz zasady optymalizacji decyzji.

Mikroekonomia odwołując się do wielu teorii, w istocie rzeczy swe dociekania opiera o takie podstawowe teorie, a mianowicie: teorię postępowania konsumentów, oraz teorię funkcjonowania przedsiębiorstwa. Problematyka mikroekonomiczna w wymiarze praktyki mikroekonomicznej gospodarki rynkowej ujawnia się jako zbiór różnorodnych związków między: decyzjami indywidualnych podmiotów gospodarczych a działaniami poszczególnych producentów i konsumentów; zastosowaniem rzadkich zasobów a chęcią osiągnięcia kombinacji wielu rzeczy; konsumentem a producentem; kosztami cenami a zyskiem itd. Najpełniejszy jego zakres można uzyskać koncentrując uwagę na: podstawowych problemach praktyki mikroekonomicznej oraz na polityce mikroekonomicznej. Podstawą problemów polityki mikroekonomicznej są realne procesy decyzyjne konsumentów i producentów, a także państwa w zakresie ram ograniczających te decyzje, obwarowane wymogiem racjonalnego postępowania, oraz realne reakcje poszczególnych podmiotów gospodarczych na te decyzje.

Współcześnie dociekania mikroekonomiczne, pod wpływem sytuacji ekonomicznej lat 80-tych, charakteryzującej się wysokim bezrobociem, niestabilną inflacją i stopą procentową, monetaryzmem i niebotycznym deficytem budżetowym, koncentrują się na kwestiach: analizy efektywności alokacyjnej; istocie i kontroli naturalnego monopolu, regulacji i deregulacji gospodarczych; szerszej analizy struktury rynku; szerszego uwzględnienia teorii i polityki antytrustowej oraz podziału dochodów i opłacania czynników.